نبکا
تاریخ انتشار:۱۴۰۰-۱۲-۲۸در حدود ۲۰ کیلومتری شهداد و کمی قبل از کلوت، درختان و درختچه های گز در گلدان های بیابانی لوت قرار گرفته اند که به آن نبکا گفته می شود.
نبکاها در مسیر باد مانع ایجاد می‌کند و باعث می شود در پای گیاه ماسه‌ها جمع شوند و به مرور زمان تلی از ماسه ایجاد گردد. این عارضه در صحرای آفریقا “نبکا”، در مناطق مرکزی ایران “شور مرو” و در بیابان های شرقی و جنوب شرقی ایران “تل” نامیده میشوند، که با توجه به نهال بوجود آورنده آن به دو دسته تل کهور یا تل گزتقسیم می شوند.
این گیاه به وسیله ریشه ها رطوبت را از لایه های زیرین خاک و منابع زیر زمینی آب می گیرد، خاک اطراف بوته رطوبت بیشتری دارد که این رطوبت نسبی باعث تثبیت خاک و ماسه اطراف گیاه می شود. مرور زمان و انباشت خاک و ماسه در پای گیاه فرم نبکا یا تل ها را ایجاد می کند که مانعی مهم در مهار بادهای سطحی و بیابان زایی محسوب می شود.
خوشبختانه نبکاها در سال ۹۲ در فهرست آثار ملی و طبیعی به ثبت رسیدند.