گندم بریان
تاریخ انتشار:۱۴۰۰-۱۲-۲۸گندم بریان یا ریگ سوخته، نام تپه‌هایی پوشیده از گدازه‌های آتشفشانی در ناحیه شمالی شهداد و در حاشیه غربی بیابان لوت در کرمان است که مساحت آن حدود ۴۸۰ کیلومتر مربع است. دمای هوا در این منطقه به‌دلیل پوششی متشکل از سنگ‌ها و گدازه‌های بازالتی سیاه‌رنگ آتشفشانی، بسیار بالا می‌رود و همین امر، منطقه را تبدیل به یکی از گرم‌ترین نقاط جهان در کنار صحرای نوادا، کالیفرنیا، لیبی و الجزایر کرده است.
دمای هوا در منطقه‌ای به طول ۲۰۰ کیلومتر و عرض ۱۵۰ کیلومتر به‌قدری بالا است که هیچ موجود زنده‌ای نمی‌تواند در آن زندگی کند و هیچ حیاتی در آن دیده نمی‌شود. دشت گندم بریان با ویژگی‌های منحصربه‌فرد و فضایی فوق‌العاده برای عکاسی در چند سال گذشته، به‌عنوان یکی از جاذبه های دیدنی استان کرمان، میزبان تعداد زیادی از گردشگران داخلی و خارجی بوده است.
طبق آخرین اطلاعات، گرم ترین نقطه جهان با دمای ۷۰ درجه، چاله مرکزی لوت به ارتفاع ۵۶ متر از سطح دریا است که ۶۰ تا ۶۵ درجه گرم می‌شود و این چاله در فاصله ۷۵ کیلومتری خط مستقیم هوایی از شهداد به‌سمت شرق قرار دارد که بیش از ۱۰۰ کیلومتر با گندم بریان فاصله دارد.
دکتر پرویز کردوانی یکی از چهره‌های ماندگار علم و پژوهش در حوزه جغرافیا به‌خصوص بیابان و کویر درباره این منطقه می‌گوید:
(( گندم بریان یک توده آذرین آتشفشانی در بیابان لوت است که اگر از شهداد ۸۰ کیلومتر جلوتر بروید به «رود شور» می‌رسید و سپس تپه‌ای آتشفشانی سیاه را مشاهده می کنید که به آن گندم بریان می‌گویند.))
در برخی روایات آمده است که دشت گندم بریان در مجاورت جاده ابریشم قرار داشته است؛ جاده‌ای که در طول سال، کاروان‌های تجاری بسیاری از آن عبور می‌کردند. در خاطرات بسیاری از این رهگذران آمده است که گندم‌های محموله کشاورزان بر اثر دمای بسیار گرم هوا می‌سوخته و برشته می‌شده است و به همین علت، نام این دشت را گندم بریان گذاشته‌اند.
بهترین زمان سفر به گندم بریان، اوایل فصل پاییز تا اواسط بهار است و فقط گردشگران حرفه‌ای با امکانات ویژه می توانند در فصل تابستان به گندم بریان سفر کنند. این منطقه در فصل تابستان شاهد گردشگری شبانه و حضور گردشگران علاقه‌مند به نجوم برای رصد ستارگان است.
برای سفر به این منطقه نیاز به راهنما یا جی‌پی‌اس دارید و باید حتما همراه خود آب و غذای کافی به همراه داشته باشید.
جریان رود شور با غلظت بالای نمک، سکوت و سراب بی مانند کویر، آسمان پرستاره و مهتابی، پست ترین نقطه فلات مرکزی ایران را به مکانی دیدنی و اعجاب‌انگیز برای گردشگران تبدیل کرده است.